من یکی از دو تا امتحانای شنبه مو خوندم
البته حالم بده .. از پریشب تا حالا نخوابیدمو سرگیجه و تهوع دارمو ..هیچی میلم نمیکشه بخورم
هیچوقت نشده آهنگای مورد علاقمو نشون کسی بدم و اونم خوشش بیاد..اما هیچوقتم سلیقم عوض نشده
:-)
تقدیم ب شما
یکی از دوستان ک احتمالا وبلاگش را ب طریقی دنبال میکنم مطلبی گذاشته بود دیروزها در باب اینکه کمی بینش سیاسی مان را بالا ببریم و این بحث ها پیرامون جیبوتی و اینکه هر حرفی را نزنیم و ... من خیلی خوشم آمد..امروز اومدم ازش اجازه بگیرم بذارمش تو تلگرام هرچی میگردم آب شده رفته توی زمین..
آقا نصفه شبی یک ساعت نتمون قط شده بود احساس میکردیم دیگه اکسیژن بهمون نمیرسه...میخواستیم بمیریم
پول بچه را واریز کردم..
من و پسر خوب ی بچه داریم
اونموقع ها ک من دلم میخواست با هم ی بچه ب فرزندی قبول کردیم
گاهی من پول تو جیبیشو میدم و گاهی اون
وقتی میگم مردا عاقل نیستن بگید درسته
تا حالا ب ذهنش نرسیده من دوس دارم ببینمش تا عکسشو برام بفرسته..همه چیز رو باید آورد گذاشت جلوشون تا بفهمن
دوس دارم ی عیدی در حد بضاعتم براش بخرم اما چیزی تا حالا ب ذهنم نرسیده
لحظات کوتاهی هم در زندگی هست که یهو حس میکنی هرچی ک مدتها عمرتو روش گذاشتی تا بسازیش خراب شده
هرچی دور و برتو جست و و میکنی ک یک دستاویزی پیدا کنی و بگی :ن، اینو دارم_چیزی پیدا نمیکنی
هم اتاقی ها عین نامردی بنظر میان، گندی ک ب پایان نامه خورده نشون میده کل عمر تحصیلیت ب هدر رفته، یکی از بدجنسی های مامان رو میشه، رابطت هم ک خراب شده..وزنت هم هر روز بالاتر میره
دیگه قشنگ میخای بری برای خودت بمیری
اینجور موقع ها من بلند میشم و میرم سر مزار شهید گمنام دانشگاهمون..وقتی ک احساس میکنم دیگه هیچی ندارم
مینشینم و گریه میکنم
میگم تو هم عین ه داداش من _بذار برات تعریف کنم؛ توی این دنیا هیچی برام باقی نمونده
بهش میگم چقد بحالش غبطه میخورم..چقد قشنگ دنیا رو شناخت و چ خوب پرواز کرد
بعدش برمیگردم اتاق
هنوز با همه ی اون مشکلات اما سبکتر
پ.ن: ممکنه کاره پایان نامم درست بشه.یکم امید برام پیدا شده.. لطفا برام دعا کنید
سلیقتونو نمیدونم.اگر باب سلیقه نبود، ببخشید
یادم آمد چرا حالم گرفته است
میگویند دنیا کوچک است..نمیدانستم انقدر
امشب متوجه شدم بعضی هایی ک ب وبلاگ پسر خوب رفت و آمد دارند ب اینجا هم رفت و آمد دارند_ با این حالت حال نمیکنم
چرا حواسم را جمع نکردم! چرا اینطوری شد!!
دوس ندارم.
بعضی چیزها هم مایه ی آبروریزی ادم است..ترجیح میدهد قایمشان کند
مثل من ک ترجیح میدادم نگم امروز امتحان داشتم و دیروز 4 تا فیلم نگاه کرد
امروز هم دوتا
این کارها و ادا اصولها یعنی برگشتم ب هرچ بودم و ترکش کرده بودم
ترم قبل واقعا با عشق و انگیزه درس خواندم
همین ادا ها را داشتم اما یک چیزهایی هم خواندم
حالا اما خیلی شلم
خیلی خیلی
خواهرم برای فردا یک مقاله را حتمن میخواهد بعئ من از 6 دارم نت گردی میکنم
منتظرم کارد ب استخوانم برسد بعد شرو کنم ب ترجمه..جوری ک ب 7 صبح برسد
اینها یعنی پرپر داری از دست میری
از دست ه غمگین بودن خسته شدم
دیروز آخرین روزش بود..تصمیم گرفتم از امروز غمگین نباشم..الکی_ مثلا دست خودم است...
پ.ن: همبرگر مزخرف، سردرد
به زور از زیر پتو بیرون می‌آیم و با چشمان بسته میروم سمت دست‌شویی. کتری را روی گاز میگذارم و می‌آیم گوشه ی تخت مینشینم و موهایم را شانه میزنم...سفره ی صبحانه را پهن میکنم...نمی توانم چشمانم را باز نگه دارم...می لغزم زیر پتو ..میبندمشان
این تویی ک همسرت را برای بیدارکردن میبوسی.همانطور ک مرا میبوسیدی..همانطور ک ناز مرا میکشیدی. قلبم درد می گیرد
چشمانم را ببندم یا باز کنم؟؟؟ چطور به زندگی ام ادامه دهم؟
فقط میگویم:خدا!
نامت را در پرانتزی مینویسم
که آن را برای همیشه خواهم بست.
